ഈശോയുടെ സ്വന്തം

കുഷ്ഠരോഗത്തിനെതിരെ

1957ൽ അഞ്ചു കുഷ്ഠരോഗികൾ അമ്മയെ കാണാൻ ചെന്നു. നിരാശയുടെ വക്കിലായിരുന്നു അവർച കാരണം, അവർ എല്ലാവരാലും തിരസ്‌കരിക്കപ്പെട്ടവരായിരുന്നു. ബന്ധുമിത്രാദികൾപോലും അവരെ ഉപേക്ഷിച്ചു. രോഗബാധിതരായതുകൊണ്ട് ഉണ്ടായിരുന്ന ജോലിയും നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയി. വേദനയുടെയും യാതനയുടെയും നീർക്കയത്തിൽ മുങ്ങിപ്പൊങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്ന അവർക്ക് ഒരഭയം നൽകണമെന്ന വലിയ ആഗ്രഹം അമ്മയ്ക്കുണ്ടായി. അമ്മയും സഹോരദരിമാരും ധൈര്യസമേതം അവരുടെ ഇടയിലേയ്ക്കു ഇറങ്ങിച്ചെന്നു. അവരുടെ മുറിവുകളിൽ മരുന്നു പുരട്ടി. അതിലുപരി മനസ്സിനേറ്റ തിരസ്‌കരണത്തിന്റെ മുറിവുകളിൽ സ്വീകാര്യതയുടെ അമൃതു പകർന്നു. അവരെ കുളിപ്പിച്ച് നല്ല വസ്ത്രങ്ങൾ അണിയിച്ചു. പ്രതീക്ഷയുടെ നല്ല നാമ്പുകൾ അവരിൽ കിളിർത്തു. അവർ അനാഥരല്ലെന്നും ദൈവത്തിന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവരാണെന്നും ഉള്ള ബോധ്യം അമ്മയും സഹോദരിമാരും അവർക്കു നൽകി. ഉപവിയുടെ സഹോദരിമാരോടൊപ്പം സേവനം അനുഷ്ഠിക്കാൻ കരുണാമയനായ ദൈവം ഡോ. സെൻ എന്ന മനുഷ്യസ്‌നേഹിയെ ഒരുക്കിവിട്ടു. അദ്ദേഹം കുഷ്ഠരോഗചികിത്സയിൽ പ്രാവീണ്യം നേടിയിരുന്നു. കുഷ്ഠരോഗികളെ പരിചരിക്കാനുള്ള വിദഗ്ധ പരിശീലനം അദ്ദേഹം എല്ലാ സഹോദരിമാർക്കും നൽകി.…