വി കൊച്ചുത്രേസ്യ

‘അപ്പച്ചന്റെ കൊച്ചുറാണി’

തിരുനാളുകൾ!.. ആ വാക്ക് ഏതെല്ലാം സ്മരണകളാണ് എന്നിലുണർത്തിയിരുന്നത്.. എനിക്കവ അത്യന്തം പ്രിയങ്കരമായിരുന്നു. 'അമ്മ അവയുടെ ആന്തരാർത്ഥം എനിക്ക് വിവരിച്ചു തന്നിരുന്നതിനാൽ തന്നെയായിരുന്നു. വിശുദ്ധ കുർബാനയുടെ പ്രദക്ഷിണങ്ങൾ, സർവ്വോപരി, ഞാൻ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു. നല്ല ദൈവത്തിന്റെ പാതയിൽ പൂക്കൾ വിതറുന്ന എത്രയോ ആനന്ദകരം! അവ കൂടുതൽ സമയം അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിൽക്കാൻവേണ്ടി, കഴിയുന്നത്ര ഉയരത്തിലേക്ക് ഞാൻ എറിഞ്ഞിരുന്നു. എന്റെ റോസാപ്പൂവല്ലികൾ തിരുഅരുളിക്കയെ തൊട്ടു കാണുന്നത് എനിക്ക് പരമാനന്ദം തന്നെയായിരുന്നു.  തിരുനാളുകൾ! ഹാ! വലിയാതിരുനാളുകൾ കുറവായിരുന്നു. എങ്കിലും എനിക്കേറ്റം പ്രിയങ്കരമായ ഒന്ന് ആഴ്ചതോറും ആവർത്തിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്. 'ഞായറാഴ്ച!' ഹാ! ഞായറാഴ്ച. എത്ര ആനന്ദപൂർണ്ണമായ ദിവസം! നല്ല ദൈവത്തിന്റെ തിരുനാൾ. വിശ്രമത്തിന്റെ തിരുനാൾ, മറ്റു ദിവസങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച്, അന്ന് ഞാൻ കൂടുതൽ സമയം തൊട്ടിലിൽ കിടക്കുമായിരുന്നു. പോരെങ്കിൽ പൗളിനമ്മച്ചി, കുഞ്ഞുമോളുടെ ചോക്കലേറ്റു തൊട്ടിലിൽ കൊണ്ടുപോയി കൊടുത്ത് അവളെ ലാലിഖികയും  ചെയ്തിരുന്നു. അനന്തരം, ഒരു കൊച്ചുറാണിയെ എന്നോണം,…