1842 ഏപ്രിൽ 2 -ആം തീയതി ഇറ്റലിയിൽ റീവ എന്ന പ്രദേശത്തു ചാൾസ് ബ്രിജീത്ത എന്ന ദരിദ്ര മാതാപിതാക്കന്മാരിൽ നിന്ന് ഡൊമിനിക് ജനിച്ചു. അനുസരണയിലും സ്നേഹത്തിലും അവൻ വളർന്നു. കുട്ടിയായിരുന്ന ഡൊമിനിക്ക് മാതാപിതാക്കന്മാരോട് പ്രദര്ശിപ്പിച്ചിരുന്ന സ്നേഹത്തിനു ഒരുദാഹരണം പറയാം. തൊഴിൽ കഴിഞ്ഞു വരുന്ന പിതാവിന്റെ കയ്യിലോ കഴുത്തിലോ പിടിച്ചിട്ടു അവൻ പറയും: “പ്രിയ അപ്പാ, അപ്പൻ വളരെ ക്ഷീണിച്ചുവല്ലേ? അപ്പൻ എനിക്കുവേണ്ടി കഠിന വേല ചെയ്യുന്നു. ഞാൻ അപ്പന് ഒരസഹ്യ ഹേതുവാണ്. അപ്പനും അമ്മയ്ക്കും ആരോഗ്യം തരാനും ഞാൻ ഒരു നല്ല കുട്ടിയാകുവാനും ദൈവത്തോട് പ്രാർത്ഥിക്കും”. വീടിനുള്ളിൽ കയറികഴിയുമ്പോൾ ചെറിയകാര്യങ്ങളിൽ അവൻ അപ്പനെ പരിചരിക്കും. നാല് വയസ്സായതിൽ പിന്നെ ഒരിക്കലും പ്രഭാതജപം, രാത്രിജപം, ഭക്ഷണത്തിനുള്ള പ്രാർത്ഥനകൾ, ത്രികാല ജപം എന്നിവ അവനെ അനുസ്മരിപ്പിക്കേണ്ടിയിരുന്നില്ല; മാതാപിതാക്കന്മാർ മറന്നാൽ അവൻ അവരെ ഓര്മിപ്പിച്ചിരുന്നു.
രണ്ടു നാഴിക നടന്നാണ് പ്രാഥമിക വിദ്യാഭ്യാസം നടത്തിയത്. ഏഴാമത്തെ വയസ്സിൽ അവൻ പ്രഥമ ദിവ്യകാരുണ്യം സ്വീകരിച്ചു. തലേദിവസം അവൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു: “ഞാൻ ആദ്യകുർബാന സ്വീകരിക്കാൻ പോകയാണ്. എന്റെ കുറ്റങ്ങളെല്ലാം എന്നോട് ക്ഷെമിക്കണമേ. ഭാവിയിൽ ഞാൻ നന്നായി പെരുമാറിക്കൊള്ളാം. ഞാൻ അനുസരണയുള്ളവനായിരിക്കും. അമ്മ പറയുന്നതെല്ലാം ഞാൻ ചെയ്യും”. ‘അമ്മ ആനന്ദാശ്രുക്കൾ പൊഴിച്ച്.
പ്രഥമ ദിവ്യകാരുണ്യ സ്വീകരണ ധ്യാനത്തിൽ അവൻ എടുത്ത പ്രതിജ്ഞകൾ എല്ലാ കുട്ടികൾക്കും മാതൃകയായിരിക്കും.
1 ഞാൻ അടുക്കലടുക്കൽ കുമ്പസാരിക്കും; കുമ്പസാരക്കാരൻ അനുവദിക്കുന്നതനുസരിച്ചു വി.കുർബാന സ്വീകരിക്കും.
2 കടമുള്ള ദിവസങ്ങൾ ഞാൻ വിശുദ്ധമായി ആചരിക്കും
3 ഈശോയും മറിയവും എന്റെ സ്നേഹിതന്മാരായിരിക്കും
4 പാപത്തെക്കാൾ മരണം ഭേദം
പത്താമത്തെ വയസിൽ വീട്ടിൽ നിന്ന് ദിനം പ്രതി 14 കിലോമീറ്റർ നടന്നു കാസ്റ്റൽനോവൊയിൽ പഠനമാരംഭിച്ചു. 1852 ൽ സാവിയോ കുടുംബം മോണ്ടോനോയോയിലേക്കു താമസംമാറ്റി. 1854 -ൽ ഡൊമിനിക്ക് പൗരോഹിത്യത്തെ ഉദ്ദേശിച്ചു ട്യൂറിനുള്ള ഡോൺബോസ്കോയുടെ ഓറട്ടറിയിൽ ചേർന്നു. അവിടെ അവൻ ഡോൺബോസ്കോയുടെ കണ്ണിലുണ്ണിയായി. അക്കൊല്ലമാണ് ദൈവമാതാവിന്റെ അമലോത്ഭവം വിശ്വാസ സത്യമായി പ്രഖ്യാപിച്ചത്. അന്നത്തെ ആഘോഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഡൊമിനിക് ഉരുവിട്ട്: “ഓ മറിയമേ, എന്റെ ഹൃദയം അങ്ങേക്ക് തരുന്നു. അത് എന്നും നിന്റേതായി സൂക്ഷിക്കണമേ. ഈശോ മറിയമേ, എന്റെ സ്നേഹിതരായിരിക്കണമേ”. അധികാരികളുടെ അനുവാദത്തോടു കൂടി അമലോത്ഭ ഭക്തി പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാനായി 1856 ൽ ഡൊമിനിക് ഒരു സോഡാലിറ്റി സ്ഥാപിച്ചു.
ഓറട്ടറിയിൽ കൂട്ടൂകാർ തമ്മിലുണ്ടായ ഭയങ്കര വഴക്കുകൾ ഡൊമിനിക്ക് സമാധാനത്തിൽ അവസാനിപ്പിച്ചിരുന്നു. പഠനത്തിൽ സാമർത്ഥ്യമില്ലാത്തവരെ ഡൊമിനിക്ക് സഹായിച്ചിരുന്നു. അന്യർ ചെയ്യുന്ന കുറ്റം അവന്റെ തലയിൽ ആരോപിച്ച ശ്വാസിക്കപ്പെട്ടാലും അവൻ സ്വയം നീതികരിച്ചിരുന്നില്ല.
പരിശുദ്ധനായ ഈ ബാലൻ ലോകത്തിൽ അധികം ജീവിക്കാൻ ദൈവം തിരുമനസ്സായില്ല. ഓറട്ടറിയൻ വന്നപ്പോൾ ക്ഷീണിതഗാത്രനായിരുന്ന ഡൊമിനിക്ക് ഓറട്ടറിയിലെ മൂന്ന് കൊല്ലാതെ ജീവിതം കൊണ്ട് ഒന്നുകൂടി ക്ഷീണിതനായി. ഡോൺബോസ്കോയുടെ ഒരു സ്നേഹിതൻ ഡോക്ടർ Vallouri
കുട്ടിയെ പരിശോധിച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു ഡൊമിനിക്കിന്റെ ജീവിത രീതി മാറുന്നത് നന്നായിരിക്കുമെന്ന്. വളരെ മനസ്താപത്തോടെ അവൻ സ്വഭവനത്തിലേക്കു പോയി. അവിടെ മരണത്തിനുള്ള ഒരുക്കമായിരുന്നു കുട്ടിയുടെ പ്രേത്യേക ഭക്തി. 1857 മാർച്ച് 9 തീയതി ഡൊമിനിക്ക് സാവിയോ മരിച്ചു. 1954 ജൂൺ 12 തീയതി രണ്ടാം പീയൂസ് മാർപാപ്പ ഈ പതിനഞ്ചുകാരനെ വിശുദ്ധനെന്നു പ്രഖ്യാപനം ചെയ്തു.