സാർഡീനിയ ദ്വീപിൽ ഒരു കുലീന കുടുംബത്തിൽ എവുസേബിയൂസ് ഭൂജാതനായി. പിതാവ് ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസത്തെപ്രതി കാരാഗൃഹത്തിൽ കിടന്നാണ് മരിച്ചത്. എവുസേബിയൂസ് ഭക്തിയിൽ വളർന്നു. വി. സിൽവെസ്റ്ററിന്റെ കരങ്ങളിൽ നിന്ന് പട്ടം സ്വീകരിച്ചു. 340 ൽ പീഡുമോണ്ടിൽ വേർസിലിയിലെ മെത്രാനായി. അദ്ദേഹം ഇടവക വൈദികർക്ക് ആശ്രമവാസികളുടെ നിയമമാണ് കൊടുത്ത്. തൽഫലമായി അദ്ദേഹത്തിന്റെ കീഴുണ്ടായിരുന്ന ഇടവക വൈദികർ പല സ്ഥലങ്ങളിലും മെത്രാന്മാരായി.
പ്രശാന്തമായ ജീവിതം അധികം നാല് നീണ്ടുനിന്നില്ല. കോൺസ്റ്റന്റൈൻ ചക്രവർത്തി ആര്യനായിരുന്നു. 354 ൽ മിലാനിൽ ഒരു സൂനഹദോസ് ചേർന്നു. അത്തനേഷ്യസിനെ ശപിക്കാൻ ചക്രവർത്തി സുനഹദോസിനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. “ഇതു അങ്ങയുടെ അഭിപ്രായപ്രകാരം നിശ്ചയിക്കേണ്ട ഒരു ലൗകിക സംഗതിയല്ല” എന്ന് മെത്രാന്മാർ മറുപടി നൽകി. “നിങ്ങൾ അനുസരിക്കുക; അല്ലെങ്കിൽ ബഹിഷ്കരിക്കപ്പെടും” എന്ന് ചക്രവർത്തി പ്രഖ്യാപിച്ചു. അവിടെ സമ്മേളിച്ചിരുന്ന മെത്രാന്മാരെല്ലാം നാടുകടത്തപ്പെട്ട. എവുസേബിയൂസ് ആദ്യം പലെസ്തീനിയയിലേക്കും അവിടെനിന്നു കപ്പദോച്ചിയായിലേക്കും പിന്നീട് ഈജിപ്തിലേക്കും നാടുകടത്തപ്പെട്ടു. അവിടെയെല്ലാം ബിഷപ്പ് എവുസേബിയൂസ് വളരെയേറെ സഹിക്കേണ്ടിവന്നു.
361 ൽ കോൺസ്റ്റന്റൈൻ മരിച്ചു. ജൂലിയൻ ചക്രവർത്തി മതത്യാഗി ആയിരുന്നെങ്കിലും എല്ലാ മെത്രാന്മാർക്കും സ്വന്തം രൂപതകളിലേക്കു മടങ്ങാൻ അനുവാദം നൽകി. മാർഗ്ഗമധ്യേ അനേകരുടെ വിശ്വാസം ദൃഢവൽക്കരിച്ചുകൊണ്ടു വെർസെല്ലി രൂപതയിലേക്കു അദ്ദേഹം മടങ്ങി. ജെറോം പറയുന്നു 371 ൽ എവുസേബിയൂസ് മരിച്ചുവെന്ന്.
