സർവ്വാധിപൻ
അനവദ്യ സുന്ദരവും അഭൗമവും അവികലവും ആത്മനിർവൃതി നൽകുന്നതും അങ്ങേയറ്റം ആകർഷകവുമാണ് ഈ സങ്കീർത്തനം. കർത്താവിന്റെ ആലയത്തിൽ വസിക്കാനുള്ള സാധകന്റെ അപ്രതിഹതമായ ദാഹം പ്രകടിപ്പിച്ച് സങ്കീർത്തനം 23 അവസാനിക്കുന്നു. കർത്താവിനെ ചിത്രീകരിക്കുന്നു ;ദൈവാലയ പ്രവേശനത്തിന് വിശ്വാസികൾക്ക് ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ട യോഗ്യതകളെയും. ദൈവ ഭരണത്തെയും ദൈവ-മനുഷ്യ ബന്ധത്തെയും ആവിഷ്കരിക്കുന്ന അതിസുന്ദരമായ ഒരു ചെറു കവിതയാണിത്.
സൃഷ്ടാവായ ദൈവം സകല ത്തിന്റെയും അധിപൻ ആണെന്ന്
1, 2 വാക്യങ്ങൾ വ്യക്തമാക്കുന്നു.
ഭൂമിയും അതിലെ സമസ്തവും ഭൂതലവും അതിലെ നിവാസികളും കർത്താവിന്റെതാണ്. 3ൽ ദൈവാധിപത്യം അംഗീകരിക്കുന്നവരുടെ വിശുദ്ധിയുടെ വിവരണമാണ്. മഹത്വത്തിലെ രാജാവാണ് 7 -1 ലെ പ്രതിപാദ്യം.
ദൈവത്തിന്റെ രാജ്യത്വം വിശ്വ വിസ്ത്രതവും സമ്പൂർണവുമാണ്. ഈ സത്യം വെളിപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് സങ്കീർത്തനം ആരംഭിക്കുന്നു. ഒന്നും അവിടുത്തെ ആധിപത്യത്തിന് പുറത്തല്ല. രണ്ടാം വാക്യം ഇതിന്റെ കാരണവും വ്യക്തമാക്കുന്നു. അവിടുന്നാണ് “ആദിയിൽ, ആകാശവും ഭൂമിയും (സർവ്വവും) സൃഷ്ടിച്ചത്. കർത്തൃ ഭരണത്തിന്റെ കീർത്തനങ്ങളായ സങ്കീർത്തനം 93ലും 96ലും ഇരുപത്തിനാലാം സങ്കീർത്തനത്തിലെ ‘ഭൂതലം’ എന്ന നാമവും ‘അടിസ്ഥാനമുറപ്പിക്കുക’ ക്രിയാ പദവും ഒന്നിച്ചു പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നുണ്ട് (93:1; 96:10).
കർത്താവിന്റെ മല വിശുദ്ധമാണ്. അതിനാൽ അവിടെ പ്രവേശിക്കുന്നവരും വിശുദ്ധരായിരിക്കണം (വാക്യം 3 ). ഏതൊക്കെ തലങ്ങളിൽ വിശുദ്ധി പാലിക്കണമെന്ന് 4-6 വ്യക്തമാക്കുന്നു. ” കളങ്കമറ്റ കൈ” “നിഷ്കളങ്ക ഹൃദയം” ഇവ അകവും പുറവും( സമ്പൂർണ്ണ) ശുദ്ധമായിരിക്കണമെന്ന് പറയുന്നതിന് തുല്യമാണ്.
‘ ഉയർത്തുക’ എന്ന ക്രിയാപദം ഈ ഗീതത്തിൽ ആറിടത്ത് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. ഈ ആവർത്തനം വ്യക്തമാക്കുന്നത് വിശുദ്ധ ഗിരിയിൽ പ്രവേശിക്കുന്നവന് ത്രിവിധവിശുദ്ധി ഉണ്ടായിരിക്കണം – പ്രവർത്തിയിൽ (കരങ്ങൾ), ചിന്തയിൽ ( ഹൃദയം), സംസാരത്തിൽ. ഇവ അഭ്യസിക്കുന്നവന് ദൈവത്തിന്റെ നീതി സമൃദ്ധമായി ലഭിക്കുന്നു. തികഞ്ഞ ആത്മാഭിമാനത്തോടെ ആണ്, ” ഇപ്രകാരം ഉള്ളവരാണ് കർത്താവിനെ അന്വേഷിക്കുന്നവരുടെ തലമുറ” അവരാണ് യഥാർത്ഥ ഇസ്രായേൽ.
വിശുദ്ധമലയിലേക്ക് കടന്നുവരുന്ന എല്ലാവരും പൂർണ്ണ ദൈവന്വേഷണ പാതയിലല്ല എന്നാണ്, “ദൈവത്തെ അന്വേഷിക്കുക” എന്നത് ഈ ഗീതത്തിൽ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്. വിപ്രവാസാനന്തരകാലത്ത്
‘ ദൈവത്തെ അന്വേഷിക്കുക’ എന്ന മനോഭാവം കർത്താവിന്റെ ദരിദ്രരുടെ (അനവിം യാഹ് വേ ) ആയി മാറി. യഥാർത്ഥ ഇസ്രായേൽ ആയ ഇവരുടെ സവിശേഷതയാണ് അവർ പൂർണ്ണ ദൈവന്വേഷണ പാതയിലാണെന്നത്. ഈ ‘പുതിയ ഇസ്രായേലിനെ’ വിശേഷിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്
‘എന്നെ അന്വേഷിക്കുന്ന എന്റെ ജനം’ എന്നാണ്. 45 :10 ; ദിനവൃത്താന് ങ്ങൾ (1 :2 ) തുടങ്ങിയവ രാജാക്കന്മാരെ വിലയിരുത്തുന്നത് അവരുടെ ദൈവാന്വേഷണത്തിന്റെ മാനദണ്ഡത്തിൽ ആണ്
(1 ദിനവൃത്താന്തം 10:14; 2ദിനവൃത്താന്തം 12:14 ).
7-10 ഏറെ കവിതാത്മകം ആണ്. ‘പുരാതന കവാടങ്ങൾ’ ദൈവാലയ കവാടങ്ങൾ ആണ്. ഇപ്രകാരമൊരു അഭിസംബോധന ഇവയുടെ പൗരാണികത കൊണ്ടല്ല, പ്രത്യുത, അവ ദൈവത്തിന്റെ വാസസ്ഥലമായ സ്വർഗ്ഗത്തിന്റെ കവാടങ്ങൾ ആയതുകൊണ്ടാണ്. സ്വർഗ്ഗത്തിന്റെ നിത്യതയിൽ ദൈവാലയങ്ങൾക്കു ഒരു പങ്ക് ഉണ്ടല്ലോ.
‘മഹത്വത്തിന്റെ രാജാവ് ‘എന്ന പ്രയോഗം സങ്കീർത്തനം 24 മാത്രം ഉള്ള ഒന്നാണ്. എസെ. 43: 1- 9 നോട് ബന്ധപ്പെടുത്തി പരിഗണിക്കാവുന്നതാണുതാനും. കർത്താവിന്റെ രാജത്വത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന ഒരു പദസഞ്ചയം തന്നെ ഈ പാദത്തിൽ ഉണ്ട്.
‘ രാജാവ് ‘, ‘ മഹത്വം ‘, ‘ പ്രബലൻ ‘,
‘ ശക്തൻ’. ‘ യുദ്ധവീരൻ ‘,
‘ സൈന്യങ്ങളുടെ കർത്താവ് ‘
“യുദ്ധവീരൻ” എന്ന പ്രയോഗം ഇസ്രായേലിന്റെ യുദ്ധങ്ങളും ആയി മാത്രം ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്. എന്നാൽ ‘സൈന്യങ്ങളുടെ കർത്താവ്’ എന്നത് അവിടുത്തെ സർവ്വാധീശ്വ ത്വത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. തീർച്ചയായും സ്വർഗ്ഗീയ രാജാവ് തന്നെയാണ് ഇവിടെ സൂചിപ്പിക്കപ്പെടുക. ദൈവത്തിന്റെ അധീശത്വം സ്രഷ്ടാവ് എന്ന നിലയിലാണ് ഒന്നാം പാദത്തിൽ അനുസ്മരിക്കപ്പെടുക; മൂന്നാം പാദത്തിൽ സ്വർഗ്ഗീയ രാജാവ് എന്ന നിലയിലും.
‘ കർത്താവിന്റെ മല ‘യിലേക്കു കയറിച്ചെല്ലാൻ മനുജരെ വിശുദ്ധീകരിച്ച് അർഹരാക്കിയ ജീവിതം – മരണോത്ഥാനങ്ങൾ മിശിഹായുടെ മാത്രമാണ്. കാലിത്തൊഴുത്തിലൂടെ മഹത്വത്തിന്റെ രാജാവ് മഹിയിൽ അവതരിച്ചപ്പോൾ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ നക്ഷത്രവിളക്ക് ആകാശവിതാനത്തിന്റെ അഗ്രിമ യിലുദിച്ചു. ഈ മഹത്വത്തിന്റെ രാജാവ് ജറുസലേമിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചപ്പോൾ ഓശാന ഗീതികൾ വാനിലുയർന്നു. അവിടുന്ന് മരക്കുരിശിൽ ഉയർത്തപ്പെട്ടപ്പോൾ, സ്വർഗകവാടങ്ങൾ എന്നെന്നേക്കുമായി മലർക്കെ തുറക്കപ്പെട്ടു.
സ്വർഗ്ഗത്തിന് അവകാശിയാവേണ്ടവനാണ് ഞാൻ. ഇതിന് ഞാൻ ഈശ്വരാന്വേ ഷിയായിരിക്കണം. ഇന്നു ജീവിക്കുന്ന ക്രിസ്തുവാകുന്ന സഭയിൽ, സഭയിലൂടെ സഭയിൽ തന്നെയായിരുന്നു, കൂദാശകൾ യോഗ്യതയോടെ സ്വീകരിച്ചു, വച്ചനോപാസ നടത്തി, ആധ്യാത്മിക മൂല്യങ്ങൾ മുറുകെ പിടിച്ച്, അനുദിനം ഞാൻ മുന്നേറണം. എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ വെല്ലുവിളി ഇതാണ്.
