കര്ത്താവേ എന്നെ അങ്ങയുടെ സമാധാനത്തിന്റെ ഒരു ഉപകരണമാക്കണമേ.
നിരാശയുള്ളിടത്ത് പ്രത്യാശയും, അന്ധകാരമുള്ളിടത്ത് പ്രകാശവും, സന്താപമുള്ളിടത്ത് സന്തോഷവും ഞാന് വിതയ്ക്കട്ടെ.
ഓ! ദിവ്യനാഥാ, ആശ്വസിപ്പിക്കപ്പെടുന്നതിനേക്കാള് ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നതിനും, മനസിലാക്കല്പെടുന്നതിനെക്കാള് മനസ്സിലാക്കുന്നതിനും, സ്നേഹിക്കപ്പെടുന്നതിനേക്കാള് സ്്നേഹിക്കുന്നതിനും എനിക്ക് ഇടയാക്കണമേ.
എന്തെന്നാല് കൊടുക്കുമ്പോഴാണ് ഞങ്ങള്ക്ക് ലഭിക്കുന്നത്.
ക്ഷമിക്കുമ്പോഴാണ് ഞങ്ങള് ക്ഷമിക്കപ്പെടുന്നത്.
മരിക്കുമ്പോഴാണ് ഞങ്ങള് നിത്യജീവിതത്തിലേക്കു ജനിക്കുന്നത്. ആമ്മേന്.